Stop Przemocy

Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją został ustanowiony przez Ministra Zdrowia w 2001 r.

Celem tego dnia jest upowszechnienie wiedzy na temat depresji i zachęcenie chorych do leczenia.

Depresja to bardzo podstępna i wyniszczająca choroba związana z zaburzeniami nastroju. Mimo tego, że występuje bardzo często, wciąż jest stygmatyzowana, a osoby na nią cierpiące wstydzą się szukać pomocy. Depresja jest uleczalna, choć może nawracać.

To choroba, która nie zna płci, wieku, rasy, pochodzenia. Na depresję chorują kobiety, mężczyźni, osoby starsze, kobiety po porodzie, dzieci i młodzież. W przypadku dzieci i młodzieży depresja ma niestereotypowy przebieg. Zachorowania w tej grupie wiekowej rosną lawinowo.

10 charakterystycznych objawów depresji:

1. smutek, przygnębienie, niemożność odczuwania radości („nic nie cieszy”);
2. zmniejszenie zainteresowań (np. niechęć zajmowania się swoim hobby);
3. zmniejszenie aktywności, apatia, spowolnienie, niechęć do działania;
4. problemy ze snem (bezsenność lub nadmierna senność);
5. zmniejszenie apetytu, spadek wagi ciała (rzadziej zwiększenie apetytu i przyrost masy ciała), suchość w ustach;
6. uczucie ciągłego zmęczenia, brak energii;
7. lęk, uczucie wewnętrznego napięcia, „niepokój w środku”;
8. trudności w koncentracji i zapamiętywaniu, wrażenie niesprawności intelektualnej;
9. poczucie beznadziejności, niska samoocena;
10. dolegliwości bólowe (bóle głowy, brzucha, bóle w klatce piersiowej, nerwobóle).

Depresję leczy się farmakologicznie lekami przeciwdepresyjnymi i psychoterapią. Czas leczenia dla każdego jest indywidualny. To nie wstyd zwrócić się o pomoc do lekarza. Szacuje się, że w Polsce ok. 8 mln ludzi cierpi na depresję lub stany depresyjne z czego tylko 1,5 mln jest zdiagnozowanych i leczonych.

Na depresję nie pomogą dobre rady!

Powodują one jedynie zwiększenie poczucia winy, zmniejszenie samooceny, wycofanie, osamotnienie (pogorszenie stanu zdrowia psychicznego i fizycznego.

Zamiast udzielać dobrych dać wspieraj emocjonalnie, rozmawiaj, interesuj się, zapytaj co się dzieje? Jak możesz pomóc?

Gdy zauważysz coś niepokojącego namów na wizytę u lekarza.

Choć zdrowej osobie wydaje się, że może pomóc, pewne stwierdzenia mogą zrobić więcej szkody niż pożytku. W stosunku do osoby z depresją unikaj zdań typu:

• „Weź się w garść!”
• „Inni mają gorzej!”
• „Nie przesadzaj!”
• „Wyjdź do ludzi!”
• „Znajdź sobie zajęcie!”
• „Nie rób mi tego!”
• „Uśmiechnij się!”
• „Życie nie jest bajką!”

Depresja jest chorobą, tak samo jak cukrzyca czy nadciśnienie. Charakteryzuje się permanentnym smutkiem, obniżeniem nastroju, rozdrażnieniem, zobojętnieniem lub uczuciem pustki. Powoduje utratę zainteresowania czynnościami życia codziennego. Występują również inne objawy, które mogą obejmować:

• słabą koncentrację,
• poczucie nadmiernej winy,
• niską samoocenę,
• poczucie beznadziejności co do przyszłości,
• zaburzenia snu,
• zmiany apetytu lub wagi,
• uczucie zmęczenia,
• niską energię,
• samookaleczenia,
• myśli o śmierci lub samobójstwie

Depresja jest główną przyczyną niepełnosprawności na całym świecie i w znacznym stopniu przyczynia się do globalnego obciążenia chorobami. Skutki depresji mogą być długotrwałe lub nawracające i mogą znacznie wpłynąć na zdolność osoby do funkcjonowania i satysfakcjonującego życia, a także mogą doprowadzić do samobójstwa.

Depresja i związane z nią zaburzenia mogą mieć głęboki wpływ na wszystkie aspekty życia, w tym wyniki w szkole, produktywność w pracy, relacje z rodziną i przyjaciółmi oraz zdolność do uczestniczenia w społeczeństwie. Depresja dotyka wszystkich ludzi niezależnie od pochodzenia: dzieci, młodzież, starsze osoby, bogatych i biednych. Badania dowodzą, iż kobiety częściej zapadają na depresję niż mężczyźni.

Depresję można i należy leczyć. Najkorzystniejsze są metody kompleksowe, obejmujące psychoterapię i farmakoterapię. Nowoczesne leki antydepresyjne działają skutecznie i są bezpieczne.

Zamiast udzielać dobrych rad wspieraj emocjonalnie, rozmawiaj, interesuj się, zapytaj co się dzieje? Jak możesz pomóc?